logo
Français Nederlands Steun aan kinderen die aan kanker lijden en aan hun naaste familie VZW Jennifer

Beginpagina > Resultaten > Andere bereikte doelen > De wens van Caroline

De wens van Caroline

Het carnaval van Venetië bijwonen.

donderdag 24 mei 2007, door Robin

Alle versies van dit artikel:

Alhoewel het realiseren van wensen van ernstig zieke kinderen niet expliciet behoort tot de doelstellingen die in ons statuut staan beschreven, konden we geen ‘nee’ zeggen tegen de wens van Caroline, een meisje dat al gedurende enkele maanden verblijft op de afdeling van terminaal zieke kinderen.

Hieronder vindt u de vrije vertaling van het briefje dat zij en haar ouders ons stuurden na de thuiskomst van haar droomreis:

« Héél erg bedankt voor de mooie uitstap naar Venetië gedurende het carnavals feest in die mooie stad. We zijn op zondagavond vertrokken van het vliegveld van Charleroi. De piloot van ons vliegtuig, Jean-Luc, kwam ons persoonlijk ophalen in de vertrekhal om zodoende het beste plaatsje in het vliegtuig te krijgen. Alessandra had ons daarvoor al opgewacht bij de in-check balie en had een speciaal cadeau voor me: een fantastische I-Pod waarvan ik tijdens de reis ten volle heb genoten. De vliegreis is goed verlopen, we kregen lekker te eten en iedereen was super aardig.Ik heb Jean-Luc een dikke kus gegeven toen we uitstapten in Treviso. Om tot in Venetië te geraken hebben we de bus genomen. Jammergenoeg regende het bij onze aankomst. We zijn om 22.15 bij het hotel Sofitel aangekomen waar Simonetta et haar man ons opwachtten om ons zeer vriendelijk op te ontvangen. Het hotel was fantastisch !

Maandag hebben we eerst ontbeten en daarna hebben we een wandeling gemaakt met Simonetta. Mama heeft me een mooie jurk gekocht want degene die Simonetta mee had was te klein voor me. Ik mocht ook een mooi masker uitkiezen, met een supergrote pluim erop: dat is zéér belangrijk tijdens het carnaval! We hebben veel gewandeld en heel veel verschillende kostuums gezien. Ik had ’s avonds veel pijn in mijn voeten van het wandelen en was zeer vermoeid toen we weer bij het hotel aankwamen. Alvorens ons op te frissen voor het diner hebben we eerst een aperitief gedronken in de bar van het hotel. De vermoeidheid sloeg snel toe en iedereen lag vroeg in bed die avond.

Dinsdag, na een lekker ontbijt, hebben papa en mama een pakketje met Belgische producten overhandigd aan de directrice van het hotel om haar zodoende te bedanken voor de fantastische service en het vriendelijke personeel. Daarna hebben we met Simonetta andere gedeeltes van Venetië bezocht en hebben we van de laatste dag van het Carnavalsfeest genoten. We hebben een mooie tocht in een gondola gemaakt en we hadden geluk: de gondelier sprak slechts een klein beetje Frans, maar hij zong fantastisch! Daarna hebben het défilé van de kostuums op het San Marco plein bijgewoond: dat was fantastisch, zoveel kostuums, zoveel kleuren, wat een sfeer! Die avond zijn we vroeg naar het hotel teruggekeerd, hebben we ons snel opgefrist en gegeten om daarna nogmaals terug te gaan naar het San Marco plein voor het afsluitende carnavals vuurwerk. Dat was grandioos!

Woensdag: vandaag geen carnaval meer, geen kostuums, geen massa mensen: waar is iedereen naartoe? Vandaag maken we er een relaxte dag van: wandeling in de stad, flaneren door de straatjes, winkeltjes bezichtigen..... We hebben ook Simonetta gebeld om een afspraak te maken voor morgen om afscheid van elkaar te nemen. Rustig dineren in het hotel en voor de rest een beetje uitrusten en vroeg naar bed.

Donderdag: Vandaag gaan we naar Murano, een eilandje bekend om zijn prachtige mozaïek ramen. Er waren hele mooie winkeltjes op het eiland. We hebben er een paar mooie souvenirs gekocht voor de kinderen met wie ik vaak contact heb in het ziekenhuis. Daarna zijn we voor de laatste maal langs gegaan bij Simonetta en hebben we over een drankje afscheid genomen. We hebben haar beloofd de foto’s en de filmpjes die we hebben gemaakt door te sturen.

Vrijdag: Heel vroeg ons bed uit. Na een snel ontbijt zijn we met de bus naar Treviso gereden. Victoria wachtte ons op: we werden opnieuw verwend: we kregen onze eigen wachtzaal in het vliegveld, weg van de drukte van de andere mensen. Opnieuw kwam de piloot ons persoonlijk ophalen om ons naar zijn vliegtuig te brengen. De vlucht was gezellig en opa wachtte op me op het vliegveld van Charleroi. Het was een fantastische reis. Toen we thuiskwamen waren we zéér vermoeid maar we hebben vele mooie herinneringen meegebracht in onze gedachten. We hebben veel geluk gehad met het weer want het was erg koud, maar het regende niet. Alessandra heeft ons elke dag gebeld en heeft onze reis van op de voet gevolgd. We danken haar voor deze fantastische reis via een hele dikke kus: bedankt Alessandra !!

Caroline.»

Dit artikel beantwoorden